7de week!
Blijf op de hoogte en volg Martijn
14 Juli 2014 | Filipijnen, Davao
2/6
Vandaag waren we vrij van stage, omdat er vele activiteiten waren in en rondom het ziekenhuis. Zo moesten we basketballen, volleyballen enz. basketbal hebben we kansloos verloren. Gelukkig ging het volleybal een stuk beter.
3/6
Vandaag een drukke planning. We moesten vroeg opstaan en werden richting de kerk gebracht. Hier gingen 6 stelletjes trouwen, allemaal op hetzelfde tijdstip. Deze mensen werken allemaal in het ziekenhuis en hebben te weinig geld om hun eigen bruiloft te kunnen betalen. Daarom werd dit allemaal vergoed door Ruben. Na de trouwerij gingen we weer met de hele stoet auto’s richting Calinan, onder begeleiding van de politie. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis, hield Ruben nog een speech voor de pas getrouwden echtparen en hierna gingen we met z’n allen lunchen. Om een uurtje of vijf zouden we weer gaan verzamelen. Helaas waren wij op dat moment de enige. Om 19:00 was iedereen er dan als nog en konden we beginnen met het avond eten. Hierna volgde een modeshow, waar zowel Filippino’s en Nederlandse studenten aan meededen. Hierna werd er nog een speech gegeven door Ruben over het bestaan van het ziekenhuis enz. Hij sloot af met de zin dat iedereen lekker dronken mocht worden. Alleen wij hadden nog geen drank gezien. Na wat navraag kwamen we er achter, dat we onze eigen drank hadden moeten meenemen. Gelukkig was er nog een winkeltje open naast het ziekenhuis, waar we nog wat drinken hebben kunnen kopen. Hierna zijn we gaan feesten wat tot in de late uurtjes doorging.
4/6
Na heerlijk te hebben uitgeslapen zijn we richting Davao vertrokken. Hier verbleven we voor 2 nachten in het hotel van de zus van Ruben. Het heeft zeker een uur gekost voordat we het uiteindelijk gevonden hadden, omdat niemand het kende. Dit kwam doordat het net geopend was. Eenmaal aangekomen en kennis te hebben gemaakt met de zus van Ruben zijn we gelijk met de taxi naar Crocodile park gereden. Hier moesten we nog een aanbetaling doen voor het raften. Ondertussen was het al in de avond en zijn we gelijk doorgereden naar de Bonte Koe, om daar te gaan eten. Hier kwamen we met toeval ook nog wat sportstudenten tegen. Nadat we het eten op hadden, hebben we nog een klein rondje door Davao gelopen en een paar films gekocht. 3 voor 100 peso (1.66 euro). Dit waren allemaal illegale kopieën en de verkoopster raadde zelfs een aantal films af, omdat de kwaliteit te wensen overliet. Eenmaal terug in het hotel hebben we nog een film gekeken en zijn we gaan slapen.
5/6
Vandaag hadden we onze eerste stage bij de streetboys. Eerst moesten we ons voorstellen aan de groep. Hierbij hebben we even kort verteld welke opleiding wij volgen en waar onze interesses liggen. Jammer dat dit allemaal vertaald moest worden, omdat de jongens die daar zitten slecht Engels spreken. Hierna kregen we een uitgebreide rondleiding en zagen onder andere de slaapplekken, soort van isoleercel, keuken, buitenplaats enz. Ook kregen we een bord te zien, waarop je kon zien waarom de kinderen hier zaten. Zo was er een 13 jarig jongetje die daar zat voor verkrachting. Anderen zaten hier voor moord, overvallen, drugsgerelateerde zaken, enz. Later die middag hebben we nog gebasketbald en heb ik samen met de kinderen piano gespeeld.
Na stage zijn we weer richting het hotel gegaan om wat dingen voor te bereiden voor morgen. We wilden namelijk een klinische les geven over eerste hulp en liedjes gaan zingen onder begeleiding van de piano.
Hierna zijn we gaan eten en daarna maar richting de MC Donalds gegaan, omdat we nog net niet helemaal vol zaten. Vervolgens hebben we een taxi gepakt richting het uitgaansgedeelte van Davao en hebben we hier een aantal drankjes gedronken en karaoke gezongen. Midden in de nacht de taxi weer terug gepakt en om een uurtje of vier lagen we uiteindelijk weer in ons bedje.
6/6
Voordat we begonnen aan onze klinische les zijn we Davao nog ingegaan om nog wat verbandjes en dergelijke te kopen voor de klinische les. Na de lunch zijn we hiermee begonnen. Na een korte uitleg mochten ze zelf aan de slag. Het idee hierbij was dat ze zelf een wond hadden opgelopen en dat de buurman deze vervolgens moest gaan verbinden. De meest gekke creaties van verbinden kwamen voorbij. Ook hebben we dingen als reanimeren, stabiele zijligging, enz. de revue laten passeren. Erg leuk om te doen allemaal. Vervolgens zijn we liedjes gaan zingen die ze zelf hadden opgeschreven op een papiertje. Hierna moest 1 iemand nog naar voren komen van de begeleiding, om te vertellen wat ze vandaag hadden geleerd. Alleen durfde niemand naar voren te komen om dit te doen. Dus we moesten net zolang wachten tot dat iemand van de groep zich opofferde om iets te zeggen. Toen dit eenmaal gedaan was en we afscheid hadden genomen, zijn we gelijk met de taxi terug naar Calinan gereden, omdat alle Nederlandse studenten een barbecue hadden georganiseerd, waarbij we al het personeel van het ziekenhuis ook hadden uitgenodigd. Het feest ging nog tot in de late uurtjes door.
7/6
Vandaag een dagje niksen. Alle meiden waren naar een shopping Mall gegaan, hier had ik net wat minder zin in die dag. Dus zijn Moniek, Arno en ik samen met Hans bij het zwembad van zijn hotel gaan chillen. In de avond hadden we weer met z’n allen afgesproken in Davao, om daar te gaan eten bij de Bonte Koe. Hierna heb ik met Arno en Moniek nog een drankje gedaan en hebben we om 00:00 de taxi weer terug genomen richting Calinan.
8/6
Vandaag mochten we weer vroeg op, omdat we om 8:00 in Crocodile park moesten zijn voor onze uitleg over het raften. Hierna zijn moesten we een uurtje rijden om bij de rivier uit te komen waar we gingen raften. In het begin, toen we nog in rustig water lagen, gingen we nog wat oefenen om elkaar in de boot te helpen enz. Dit bleek later van pas te komen, want iedereen is wel een paar keer uit de boot gevallen. Iets voor het einde werd de indeling van de bootjes nog veranderd omdat er een heftig stukje kwam en niet iedereen durfde. Ook hier vielen we er natuurlijk uit. Eenmaal bij het eindpunt aangekomen, kregen we even een momentje van rust en werden we daarna afgezet bij het ziekenhuis.
In de avond hebben we nog een aantal spelletjes gespeeld en hebben we weer afscheid genomen van Hans en Sophie, want die vertrokken de volgende dag weer richting huis.
Vandaag waren we vrij van stage, omdat er vele activiteiten waren in en rondom het ziekenhuis. Zo moesten we basketballen, volleyballen enz. basketbal hebben we kansloos verloren. Gelukkig ging het volleybal een stuk beter.
3/6
Vandaag een drukke planning. We moesten vroeg opstaan en werden richting de kerk gebracht. Hier gingen 6 stelletjes trouwen, allemaal op hetzelfde tijdstip. Deze mensen werken allemaal in het ziekenhuis en hebben te weinig geld om hun eigen bruiloft te kunnen betalen. Daarom werd dit allemaal vergoed door Ruben. Na de trouwerij gingen we weer met de hele stoet auto’s richting Calinan, onder begeleiding van de politie. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis, hield Ruben nog een speech voor de pas getrouwden echtparen en hierna gingen we met z’n allen lunchen. Om een uurtje of vijf zouden we weer gaan verzamelen. Helaas waren wij op dat moment de enige. Om 19:00 was iedereen er dan als nog en konden we beginnen met het avond eten. Hierna volgde een modeshow, waar zowel Filippino’s en Nederlandse studenten aan meededen. Hierna werd er nog een speech gegeven door Ruben over het bestaan van het ziekenhuis enz. Hij sloot af met de zin dat iedereen lekker dronken mocht worden. Alleen wij hadden nog geen drank gezien. Na wat navraag kwamen we er achter, dat we onze eigen drank hadden moeten meenemen. Gelukkig was er nog een winkeltje open naast het ziekenhuis, waar we nog wat drinken hebben kunnen kopen. Hierna zijn we gaan feesten wat tot in de late uurtjes doorging.
4/6
Na heerlijk te hebben uitgeslapen zijn we richting Davao vertrokken. Hier verbleven we voor 2 nachten in het hotel van de zus van Ruben. Het heeft zeker een uur gekost voordat we het uiteindelijk gevonden hadden, omdat niemand het kende. Dit kwam doordat het net geopend was. Eenmaal aangekomen en kennis te hebben gemaakt met de zus van Ruben zijn we gelijk met de taxi naar Crocodile park gereden. Hier moesten we nog een aanbetaling doen voor het raften. Ondertussen was het al in de avond en zijn we gelijk doorgereden naar de Bonte Koe, om daar te gaan eten. Hier kwamen we met toeval ook nog wat sportstudenten tegen. Nadat we het eten op hadden, hebben we nog een klein rondje door Davao gelopen en een paar films gekocht. 3 voor 100 peso (1.66 euro). Dit waren allemaal illegale kopieën en de verkoopster raadde zelfs een aantal films af, omdat de kwaliteit te wensen overliet. Eenmaal terug in het hotel hebben we nog een film gekeken en zijn we gaan slapen.
5/6
Vandaag hadden we onze eerste stage bij de streetboys. Eerst moesten we ons voorstellen aan de groep. Hierbij hebben we even kort verteld welke opleiding wij volgen en waar onze interesses liggen. Jammer dat dit allemaal vertaald moest worden, omdat de jongens die daar zitten slecht Engels spreken. Hierna kregen we een uitgebreide rondleiding en zagen onder andere de slaapplekken, soort van isoleercel, keuken, buitenplaats enz. Ook kregen we een bord te zien, waarop je kon zien waarom de kinderen hier zaten. Zo was er een 13 jarig jongetje die daar zat voor verkrachting. Anderen zaten hier voor moord, overvallen, drugsgerelateerde zaken, enz. Later die middag hebben we nog gebasketbald en heb ik samen met de kinderen piano gespeeld.
Na stage zijn we weer richting het hotel gegaan om wat dingen voor te bereiden voor morgen. We wilden namelijk een klinische les geven over eerste hulp en liedjes gaan zingen onder begeleiding van de piano.
Hierna zijn we gaan eten en daarna maar richting de MC Donalds gegaan, omdat we nog net niet helemaal vol zaten. Vervolgens hebben we een taxi gepakt richting het uitgaansgedeelte van Davao en hebben we hier een aantal drankjes gedronken en karaoke gezongen. Midden in de nacht de taxi weer terug gepakt en om een uurtje of vier lagen we uiteindelijk weer in ons bedje.
6/6
Voordat we begonnen aan onze klinische les zijn we Davao nog ingegaan om nog wat verbandjes en dergelijke te kopen voor de klinische les. Na de lunch zijn we hiermee begonnen. Na een korte uitleg mochten ze zelf aan de slag. Het idee hierbij was dat ze zelf een wond hadden opgelopen en dat de buurman deze vervolgens moest gaan verbinden. De meest gekke creaties van verbinden kwamen voorbij. Ook hebben we dingen als reanimeren, stabiele zijligging, enz. de revue laten passeren. Erg leuk om te doen allemaal. Vervolgens zijn we liedjes gaan zingen die ze zelf hadden opgeschreven op een papiertje. Hierna moest 1 iemand nog naar voren komen van de begeleiding, om te vertellen wat ze vandaag hadden geleerd. Alleen durfde niemand naar voren te komen om dit te doen. Dus we moesten net zolang wachten tot dat iemand van de groep zich opofferde om iets te zeggen. Toen dit eenmaal gedaan was en we afscheid hadden genomen, zijn we gelijk met de taxi terug naar Calinan gereden, omdat alle Nederlandse studenten een barbecue hadden georganiseerd, waarbij we al het personeel van het ziekenhuis ook hadden uitgenodigd. Het feest ging nog tot in de late uurtjes door.
7/6
Vandaag een dagje niksen. Alle meiden waren naar een shopping Mall gegaan, hier had ik net wat minder zin in die dag. Dus zijn Moniek, Arno en ik samen met Hans bij het zwembad van zijn hotel gaan chillen. In de avond hadden we weer met z’n allen afgesproken in Davao, om daar te gaan eten bij de Bonte Koe. Hierna heb ik met Arno en Moniek nog een drankje gedaan en hebben we om 00:00 de taxi weer terug genomen richting Calinan.
8/6
Vandaag mochten we weer vroeg op, omdat we om 8:00 in Crocodile park moesten zijn voor onze uitleg over het raften. Hierna zijn moesten we een uurtje rijden om bij de rivier uit te komen waar we gingen raften. In het begin, toen we nog in rustig water lagen, gingen we nog wat oefenen om elkaar in de boot te helpen enz. Dit bleek later van pas te komen, want iedereen is wel een paar keer uit de boot gevallen. Iets voor het einde werd de indeling van de bootjes nog veranderd omdat er een heftig stukje kwam en niet iedereen durfde. Ook hier vielen we er natuurlijk uit. Eenmaal bij het eindpunt aangekomen, kregen we even een momentje van rust en werden we daarna afgezet bij het ziekenhuis.
In de avond hebben we nog een aantal spelletjes gespeeld en hebben we weer afscheid genomen van Hans en Sophie, want die vertrokken de volgende dag weer richting huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
