3de week!

5/5

Vandaag mijn allereerste stagedag op de kinderafdeling van het ziekenhuis. Om 6.15 had ik het ontbijt achter kiezen en 7 uur stond ik fris en fruitig op de werkvloer. Grappig dat ze dan niet weten dat je komt, is toch altijd een klein beetje ongemakkelijk. De afdeling is opgesplitst in 2 delen. Het linker deel is voor kinderen met een probleem aan het ademhalingstelsel. Aan de rechterkant lag het overige. Ik werd tijdens de dienst begeleid door een jongen van 25 jaar genaamd Herjune ( de vader heet Herman en Herjune is geboren in juni, dus zo is de naam ontstaan). Deze dienst vooral veel meegekeken en wat kleine dingen gedaan, als het voorbereiden en toedienen van antibiotica via het infuus en het meten van de vitale functies. Het vastleggen van informatie gaat hier heel erg omslachtig, omdat alles honderd keer genoteerd moet worden. Verder was het erg rustig qua patiënten waardoor er weinig te doen was.

Na de dienst ben ik maar eens begonnen met een wasje. Is en blijft een ***werkje met je handen. Ook is er niet echt ruimte om het op te hangen, waardoor het door het hele huis hangt.

6/5

Vandaag bijna weer dezelfde patiënten als gister, alleen stond ik met 2 andere werknemers. De afdeling heeft ongeveer een capaciteit van 20 patiënten, maar het aantal werknemers blijft altijd hetzelfde. Om 11:00 viel de stroom uit, dit duurde tot ongeveer 16:00. Later lazen we in de krant dat dit wel vaker zou gaan gebeuren, omdat er te weinig stroom is om iedereen te voorzien. Wat ook apart is om te zien, is dat de werknemers er rustig een kussen bij pakken om even een dutje te doen tijdens hun dienst.

7/5

Vandaag voor het eerst naar het Health Center geweest, met als doel het inenten van kinderen. We zouden om 7.30 vertrekken, wat uiteindelijk 8.30 werd. We reden met Doods, een kleine 20 minuten richting Mintal. Hier aangekomen gingen we splitsen. Senna, Evi, jolein en ik vormden een groep. We werden begeleid door 2 zusters, die ons meenamen naar een klein kamertje waar het allemaal moest gebeuren. Hiervoor moesten we eerst nog door een massa kinderen. Voordat we begonnen kregen we een paar instructies, om zodoende een kleine anamnese af te nemen, voordat we de vaccinaties gaven. Tijdens deze ochtend heb ik tientallen kinderen mogen vaccineren, die allemaal stuk voor stuk gingen huilen. Ik weet niet of dit echt iets voor mij is, de hele dag lang alleen maar huilende kinderen die je verder niks kunt uitleggen of duidelijk kunt maken.

Die avond wilden we graag gaan eten in een restaurant gelegen in het onderste deel van Calinan. Helaas lag in dat deel van Calinan de stroom eruit, dus waren we genoodzaakt om ergens anders te eten. Gelukkig hier ook lekker kunnen eten en om een uurtje of 10 waren we weer terug.

Naarmate de avond vorderde begon ik steeds misselijker worden.

8/5

Uiteindelijk resulteerde de misselijkheid om 2 uur s’nachts in braken. Vandaag maar niet gaan werken en de hele dag een beetje op bed gelegen.


9/5

Vandaag was er een medical mission in de bergen, helaas was ik nog steeds ziek en kon ik dus niet mee. De rest van de groep vertrok om 9 uur richting de bergen. Toen iedereen weg was, ben ik maar rustig op bed gaan liggen en heb ik nog wat proberen te slapen. Helaas was het alles behalve rustig, om de haverklap kwam er wel iemand van het ziekenhuis binnen om te kijken hoe het met mij ging. Het liefst zouden ze mij opnemen en een infuus prikken i.v.m. met uitdroging. Aantrekkelijk aanbod, maar toch niet gedaan.

10/5- 11/5

Het hele weekend eigenlijk niks gedaan. Was nog steeds erg vermoeid en had nog steeds veel diarree. Bij terugkomst van de andere groep mocht ik de leuke verhalen aanhoren over wat zij wel niet allemaal hadden meegemaakt.