10de week!

23/6

Om 09.00 uur vertrokken we naar het vliegveld voor onze vlucht naar Palawan. We werden uitgezwaaid door Doods, Helen en Ruben. Om 13.30 kwamen we aan op Puerto Princessa. Hier scheidden onze groep, want Jolein, Senna en Roos hadden een ander Hotel geboekt. Vanuit Puerto Princessa hebben we gelijk een busje genomen naar El Nido. Deze rit duurde 6 uur en het was 1 groot hobbel festijn. De wegen waren groten deels onverhard of er zaten enorme gaten in de weg. Eenmaal aangekomen in El Nido was het al donker. Na het inchecken zijn we gelijk met een tricycle naar het centrum van El Nido gegaan en hebben we daar iets gegeten aan het strand. Die avond zijn we niet al te laat gaan slapen, omdat we de volgende ochtend weer op tijd eruit moesten voor een eiland tour.

24/6

Vandaag vroeg met de boot vertrokken richting de mooiste eilanden van El Nido. Op de boot waren snorkel setjes aanwezig waarmee we het onderwaterwereldje konden bezichtigen. Dit is iets waar je nooit genoeg van krijgt, omdat het zo mooi is. In de middag hebben we heerlijk gegeten, waaronder een visje van de gril, kip van de gril, groente, fruit en natuurlijk rijst. Om een uurtje of vier kwamen we weer thuis en ben ik even op bed gaan liggen i.v.m. hoofdpijn. Deze verdween niet echt, maar er moest toch gegeten worden. We hebben weer een tricycle genomen naar het centrum en weer heerlijk gegeten. Na het eten hebben we geregeld dat we de volgende dag konden gaan duiken en scooter rijden.

25/6

Mijn hoofdpijn was er niet minder opgeworden en mijn eetlust was eigenlijk ook verdwenen. Toch maar een boterham naar binnen gepropt met een ibuprofen erbij, om vervolgens te gaan duiken samen met Evi en Arno. Na de instructie op het land, mochten we de boot op. De boot was nog niet vertrokken of het zweet brak me in 1 keer uit. Beetje apart, omdat niemand hier last van had, gelukkig verdween dit naar een kleine 15 minuten. Na 45 minuten met de boot kwamen we aan op de plek van bestemming. We gingen met z’n drieën te gelijk het water in. Omdat we niet zonken gingen kregen we wat extra gewicht erbij. Toen Arno nog niet zonk, kreeg hij een flinke steen erbij. We zijn zeker 45 minuten onder water gebleven. Het was echt heel mooi. We hebben echt van alles en nog wat gezien, ook dingen waarvan je niet wist dat ze eigenlijk bestonden.
Hierna zijn we weer terug gegaan en hebben we de scooters gehuurd. Ik had als enige een schakelbrommer, dit was even wennen, maar het ging uiteindelijk prima. Na wat meer te hebben gezien van het eiland kwamen we in de avond weer terug. Nu had ik last van kippenvel, terwijl het 35 graden was en gewrichtspijn. Moet dan ook zeggen dat ik mij niet helemaal lekker voelde. Toen we weer terug waren bij het huisje ben ik op bed gaan liggen en heb ik het avond eten maar overgeslagen. De rest ging naar de andere helft van de groep die in een hotel iets wat verderop zaten.
Ik voelde me eigenlijk steeds slechter en had al een paar keer overgegeven. De rest kwam weer thuis rond een uurtje of 00:00.

26/6

Omdat het steeds maar minder ging bij ik naar het ziekenhuis gebracht. Hier bleek ik over de 40 graden koorts te hebben, een hartslag over de 140 enz. Vanwege uitdroging kreeg ik een infuusje. Het lab was de volgende ochtend pas weer open, dus toen kon mijn bloed pas nagekeken worden. Arno en Evi zijn de hele tijd heen en weer tussen het hotel en het ziekenhuis gaan reizen om spullen te halen en dingen te regelen. Moniek is die nacht bij mij gebleven in het ziekenhuis. Het overgeven is die nacht nog even door gegaan en ik heb mij nog nooit zo slecht gevoeld. Om 12 uur kreeg ik te horen dat ik een Dengue fever had. Ik kreeg wat medicatie mee, waaronder een antibiotica en mocht weer gaan als ik het vertrouwde. Die dag ben ik weer terug naar het hotel gegaan en ben ik daar op bed gaan liggen. Nog maar even wat uitrusten, want die avond vertrokken we weer richting Puerto Princessa. Zag iets wat tegen de reis op van 6 uur, gelukkig ging het allemaal goed. We konden ook niet veel langer wachten, want het vliegtuig vertrok overmorgen al. Diep in de nacht kwamen we aan bij het hotel en zijn we gelijk gaan slapen.

27/6

De volgende dag ging de rest nog wat dingen bezoeken. Het enige wat ik heb gedaan is naar de apotheek gelopen om nog antibiotica te halen, want het ziekenhuis had te weinig mee gegeven. Verder de hele dag op bed gelegen. Oh ja het vat waar het infuus in had gezeten was uiteindelijk ook nog gaan ontsteken.

28/6

Vandaag stonden we weer om 10 uur op het vliegveld voor onze vlucht naar Boracay. Om 12.15 vertrokken en na een korte kwamen we aan op Caticlan airport. Vanaf hier hadden we een busje naar de haven, om vanaf daar met de boot richting Boracay te varen. Eenmaal weer op het vaste land aangekomen gingen we met een busje richting het hotel. We hadden een mooie grote kamer met alles erop en er aan. Boracay is trouwens een klein eiland. Het is ongeveer 5 km lang en in de breedte (waar wij zaten) ongeveer 800 meter. Vandaag heb ik weer mijn rust gepakt, omdat ik nog steeds niet helemaal lekker was.

29/6

Vandaag rondje gelopen, om te kijken wat er te doen is. Er is meer dan genoeg te doen en je wordt er mee dood gegooid op straat. Iedereen spreekt je aan of je nog iets gaat ondernemen vandaag of de komende dagen. Ze hebben dan altijd een kaart bij zich met dingen die er zoal te doen zijn op Boracay. Dit zijn voornamelijk wateractiviteiten. Ook heeft Boracay een leuk centrum, smalle straatjes waar verder geen auto’s mogen komen met veel uiteenlopende eetgelegenheden. In de avond werd Nederland-Mexico uitgezonden in een café waar veel Nederlanders komen. Dus in de avond, helemaal in het oranje, zijn we daar naar toe gegaan en hebben we de wedstrijd bekeken. Een erg spannende wedstrijd wat even uit leek te lopen op een teleurstelling. Dit tot grote vreugde van de Mexicaanse aanhang. Gelukkig kwam het goed die avond.